Het gezin English
Zijn vader Henry was van Ierse afkomst, en richtte in Brugge aan het Sint-Salvatorskerkhof een goudborduuratelier op samen met zijn echtgenote Marie Dinnewet. Zij groeide op in een Brugse kunstenaarsfamilie. Zij kregen samen dertien kinderen, van wie er drie vroeg gestorven zijn. De meisjes borduurden in het atelier van hun ouders. Een van zijn broers Michiel, werd priester en speelde later een belangrijke rol als liturgist en kunsthistoricus in het bisdom Brugge.
.Joe groeit op… en tekent
Joe schilderde en tekende reeds van jongsaf aan op school. Om zijn talenten verder te ontwikkelen volgde hij cursussen tekenen en schilderen aan de Stedelijke Academie te Brugge. Hij was er een talentvolle jongeman want met een aanbeveling van de directeur kon hij vanaf 1901 tot 1908 een opleiding als kunstschilder volgen aan de Koninklijke Academie te Antwerpen. Zijn leraar was er onder andere Juliaan De Vriendt; zijn zoon Sam De Vriendt werd tijdens en ook na zijn leven één van zijn trouwste vrienden.
Hij behaalde diverse prijzen waaronder de Romeprijs (1904 en 1907) en de Godecharleprijs (1907) voor schilderkunst. Deze drie belangrijke schilderwerken waarmee hij de prijzen behaalde, worden voor het eerst samen tentoongesteld, naast vele andere.
Van 1908 tot 1914 werkte Joe te Brugge als zelfstandig kunstschilder. Voor het goudborduuratelier van zijn vader ontwierp hij onder andere heel wat vlaggen.
Elisabeth Goedemé
In Antwerpen leerde hij zijn toekomstige echtgenote Elisabeth Goedemé kennen. Ook zij groeide op in een Vlaamsvoelend en kunstminnend gezin. Zij was een begaafde pianiste en muzieklerares. Zij was de sterke vrouw, aan de zijde van de verlegen kunstenaar. Elisabeth en Joe hadden twee kinderen: Lieve en Raf. Lieve werd geboren op 7 maart 1912 (ze stierf op 4 april 1934) Joe heeft zijn echtgenote en dochtertje dikwijls geschilderd in huiselijke taferelen. Zijn zoontje Raf heeft hij nooit gekend. Raf werd geborenop 11 maart 1915, terwijl Joe als frontsoldaat aan de IJzer gelegerd was. Raf stierf op 9 oktober 1967.
Wereldoorlog I
In 1914 werd Joe English gemobiliseerd. Hij is infanterist tot hij door professor Daels naar Veurne wordt gehaald. Vanaf eind 1915 kon hij als kunstschilder te Veurne aan de slag. Hij illustreerde bijvoorbeeld een medisch naslagwerk voor dokter Frans Daels. Maar ook voor de vele frontsoldaten maakte hij heel wat werken. Hij organiseerde ook schriftelijke tekencursussen, en het ingezonden werk werd door hem verbeterd en teruggezonden. Zo tekende hij prentkaarten, illustreerde “Het mis- en gebedenboek van de Vlaamschen Soldaat” en ontwierp sluitzegels en briefhoofden. Hij ontwierp het Heldenhuldekruis. De IJzertoren zelf, een ontwerp van de architect-gebroeders Van Averbeke, is hieruit gegroeid. In 1917 wordt hij officieel tot schilder van het leger benoemd.
Kort voor het einde van de oorlog overleed Joe English op 36-jarige leeftijd in het legerhospitaal te Vinkem aan een onverzorgde blindedarmontsteking, in de nacht van 31 augustus 1918. Na de oorlog werd hij een symbolisch boegbeeld voor de Vlaamse Beweging.